"Przepraszam," wymamrotała Melody. "Jesteś niezłym utrapieniem," odparł sarkastycznie Ken. "Dziękuję." Jej głos był cichy. Melody mocno ścisnęła marynarkę Kena, zagryzając dolną wargę, a jej ciało wciąż lekko drżało. Wiedziała, że Ken ją uratował. Gdyby nie jego interwencja w samą porę, Barclay mógłby ją zabić. Spojrzała na Barclaya, którego twarz była teraz spuchnięta nie do poznania od nieustann