„Szwagierka, ty…” „Yvonne Frey, co robisz na zewnątrz?” Zimny, niezadowolony głos Henry’ego rozległ się z wnętrza biura! Nie spodziewał się, że Yvonne będzie na tyle śmiała, by flirtować z kimś innym w jego obecności! Dał jej do zrozumienia, co myśli, gdy byli ostatnio przed komisariatem, ale kobieta najwyraźniej nie potraktowała tego poważnie! Choć byli małżeństwem tylko z nazwy, czy nie miała świadomości, że jest mężatką? „N-Nic!” Yvonne opamiętała się i szybko odsunęła od Shane’a. Przepraszająco zerknęła na niego, po czym bez zbędnej zwłoki przekazała Henry’emu dokumenty, które trzymała w ręku. „Pan Lancaster, to wszystkie zebrane przeze mnie informacje. Proszę je przejrzeć. Jeśli nic więcej, pozwolę sobie wyjść.” Henry przekartkował dokumenty, a jego twarz skrzywiła się. „Czy na pewno sprawdziłaś te dokumenty?” „Tak, sprawdziłam je wszystkie.” Yvonne zdziwiła się. „Czy jest jakiś problem, panie Lancaster?” „W takim razie powinnaś je jeszcze raz dokładnie sprawdzić!” Henry zatrzasnął teczkę. „Umowa z Chromatic Entertainment nie została jeszcze oficjalnie podpisana, wciąż pracujemy nad szczegółami, a ty oznaczyłaś dokument jako zakończony? Nawet nie sprawdziłaś szczegółów! Weźmiesz odpowiedzialność, jeśli później pojawią się problemy z rachunkami firmy?” „P-Przepraszam, panie Lancaster! Jeszcze raz je sprawdzę!” Yvonne zbladła i chciała zabrać dokumenty. „Poczekaj.” Henry ją zatrzymał, a następnie wskazał brodą na biurko. „Zajmij się też tymi dokumentami na stole.” Były to wszystkie podpisane kontrakty. Z powodu zaniedbań poprzedniego zarządu większość z nich nie była właściwie sklasyfikowana. Chciał skorzystać z okazji, aby je wszystkie uporządkować. „Wszystkie… też?” „Tak. Na co tu stoisz?” Henry zmarszczył brwi. „Ale panie Lancaster, jest tu za dużo dokumentów. Nie wiem, ile czasu zajmie mi zajęcie się nimi wszystkimi sama, ja…” „Byłaś całkiem wolna, żeby stać tutaj i podsłuchiwać rozmowy? Dlaczego nagle jesteś za zajęta, żeby wykonywać swoje obowiązki? Może jutro nie musisz wracać do pracy.” „…Rozumiem.” Yvonne zakrztusiła się słowami i schyliła głowę. Podszedł i szybko zabrała wszystkie dokumenty. „Zaraz się tym zajmę, panie Lancaster.” Co zrobi, jeśli straci pracę zanim spłaci mu siedemset tysięcy dolarów, które mu jest winna? „Uważaj na kroki, szwagierka.” Shane chciał pomóc Yvonne, gdy zobaczył ogromną stertę dokumentów w jej rękach, ale kątem oka zauważył, że twarz Henry’ego ciemnieje. Uniesie brwi i zamknął drzwi biura po tym, jak Yvonne wyszła, a następnie niechlujnie nalał sobie herbaty. „Henry, mam nadzieję, że moje oczy mnie nie mylą, ale czy przypadkiem czegoś nie źle zrozumiałeś i zazdrościsz?” „Czy możesz przestać puszczać wodze fantazji? Nie interesują mnie kobiety bez mózgu.” „Naprawdę?” zapytał znacząco Shane. „Jeśli naprawdę jej nie lubisz, to dlaczego ją trzymasz przy sobie, a nawet wybrałeś ją na swoją sekretarkę? Nie mogę pojąć twoich działań.” Henry chrząknął cicho. „Czy masz dzisiaj za dużo wolnego czasu, żeby zwracać uwagę na nikogo?” „Nikogo?” Shane powtórzył słowa Henry’ego, a następnie nagle się uśmiechnął. „Nie mam czasu martwić się takimi rzeczami. Chciałem tylko przypomnieć ci, żebyś uważał na swoje czyny, żebyś później nie żałował.” „Wiem.” Henry zmrużył oczy i przez żaluzje mógł nie wyraźnie zobaczyć sekretariackie biuro. Yvonne zostawiła drzwi otwarte i segregowała dokumenty, wyglądając na zirytowaną. Jej piękne brwi były ściągnięte. Nie miała wykwintnej twarzy, ale jej jasna cera była miła dla oka. Twarz Henry’ego lekko pociemniała, gdy przypomniał sobie swoje niezwykłe zachowanie. Nie miał szans zakochać się w takiej kobiecie!