Uśmiech na twarzy Ansona pogłębił się. – Mów mi Tatusiu. – Niemożliwe! – Szczęka Juliana zacisnęła się, gdy powoli wypluł to słowo. – To zawołaj tu swoją mamę! Anson wcale się nie złościł. Julian zacisnął zęby. – Mówiłem, że biorę winę na siebie. Nie rozumiesz? – Okej, to odpowiedz mi na trzy pytania. Julian zmarszczył brwi, obserwując go ostrożnie. – Jak ma na imię twoja mama? Czy naprawdę jest c