Julianowi głos uwiązł w gardle. – Wszystko w porządku. Wsiadajmy do samochodu. Do zobaczenia w szpitalu! Julian był najbardziej dojrzały z całej trójki dzieci. Temperament odziedziczył po ojcu. Anson uważał, że Juliana należy traktować jak dorosłego. To nie był czas na emocje. Musieli szybko jechać do szpitala. – Okej, do zobaczenia w szpitalu! Połączenie się zakończyło. Ansona bolały plecy i ręka