"Panie Cameron, ma pan narzeczoną. Czy nie jest trochę niestosowne, by gapić się na mnie w ten sposób na oczach tylu ludzi?" Elaine zakpiła z Ansona z lekkim uśmiechem. Gdyby Lamia była obecna, mogłaby wpaść w furię, widząc, jak Anson patrzy na Elaine z czułością. Niezależnie od tego, czy sprawa porwania sprzed pięciu lat była związana z Lamią, czy nie, Elaine sprawi, że Lamia zapłaci cenę, odkąd Lamia ukradła jej projekt i serce Ansona. Wzrok Ansona był utkwiony w twarzy Elaine. Elaine nigdy nie była tak żywa i pewna siebie, gdy stawała przed nim w przeszłości. Zamiast tego zawsze była cicha. Po każdym przyjęciu obiadowym zawsze przygotowywała mu filiżankę kawy. A za każdym razem, gdy Anson wracał późno do domu, nigdy nie gasiła wszystkich świateł, aby mógł poczuć ciepło domu, gdy wysiadał z samochodu. Te wspomnienia z jej przeszłości przemknęły mu przez głowę jak film przewijany do przodu, głęboko raniąc jego serce. "Panie Robinson, proszę nie zapominać o naszej umowie!" Elaine odwróciła wzrok i spojrzała na Josha z uroczym uśmiechem. Josh powiedział z krzywym uśmiechem: "Cóż, to zależy od pana Camerona." "Jasne" - powiedział Anson i otworzył drzwi samochodu. Z uśmiechem na ustach Elaine zapięła pas bezpieczeństwa po wejściu do samochodu i odwróciła się, by z zainteresowaniem spojrzeć na Ansona. Anson na chwilę popadł w trans. W rezultacie spóźnił się o pół minuty za Elaine. Wykorzystując tę krótką chwilę, Elaine wcisnęła gaz do dechy, a najwyższej klasy Ferrari ruszyło do przodu jak grom z jasnego nieba. Anson skupił się na drodze, wyglądając bardzo poważnie. Wcisnął gaz do dechy i zamierzał dogonić Elaine. Widząc, jak się zbliża kątem oka, Elaine lekko zmrużyła oczy. "Anson, wszyscy cię podziwiają. Gdziekolwiek pójdziesz, zawsze jesteś w centrum uwagi. Niektórzy nawet mówią, że w twoim słowniku nie ma takiego słowa jak porażka. Dziś dopilnuję, żeby wyryć to słowo na twojej godności!" Elaine mamrotała do siebie, a jej spojrzenie stało się chłodniejsze. Przed nimi był zakręt w kształcie litery S. Wszyscy myśleli, że zwolni. Zamiast tego Elaine przyspieszała. Anson był zszokowany. "Czy ona oszalała?" - pomyślał. Elaine przejechała przez pierwszy zakręt bardzo sprawnie, nie wywracając samochodu. Wyprzedziła nawet Ansona o kilka stóp. Wstrzymując oddech, Anson również przyspieszył na zakręcie. "Usłyszano świst." On również gładko pokonał pierwszy zakręt, zaledwie dziesięć stóp za Elaine. Elaine zacisnęła usta, a jej oczy szkliły się ostrością. Gdy Anson miał ją wyprzedzić, puściła do niego oczko. Anson zmarszczył brwi jeszcze głębiej z nutą obrzydzenia w oczach. Powstrzymywał się od myślenia o przeszłości, ale jej czarujące mrugnięcie znowu go rozproszyło. "Bum." Nagle samochód Ansona uderzył w bunkier. Elaine zadrwiła, wcisnęła gaz i sprawnie przejechała przez zakręty w kształcie litery S. Josh czekał na linii mety. Kiedy samochód Elaine się zatrzymał, przywitał ją z uśmiechem. "Piękna pani, jest pani profesjonalistką w wyścigach, prawda?" Elaine uśmiechnęła się lekko, a jej oczy były pełne pewności siebie. "Nie." "Jak udało się pani przyspieszyć, gdy przejeżdżała pani przez zakręt?" Nawet większość męskich kierowców wyścigowych nie ryzykowałaby życia w tak szalony sposób. Josh pomyślał, że dawno temu zdobyłby kilka trofeów mistrzowskich, gdyby miał taką odwagę w amatorskich zawodach. Elaine powiedziała z promiennym uśmiechem: "Może dlatego, że obiecałam mojemu szefowi, zanim tu przyjechałam. Jeśli nie uda mi się wygrać szansy na współpracę z panem, natychmiast złożę rezygnację." Josh był przez chwilę oszołomiony i wybuchnął śmiechem. "Jest pani piękna, inteligentna i odważna. Pański szef z pewnością nie będzie chciał pozwolić pani odejść!" "Ale panie Robinson, jak dotąd nie zgodził się pan na współpracę z nami." Elaine wyciągnęła do niego rękę. "Jestem Elena Gray z Sevier Group." Anson przypadkiem podszedł z ponurą miną. Jego oczy pociemniały, gdy usłyszał autoprezentację Elaine. "Jesteś Eleną Gray?" Elaine pokazała czarujący uśmiech, przyćmiewając wszystko wokół niej. "Tak, nazywam się Elena Gray." Anson zacisnął pięści, pogrążony w myślach. "Elaine jest niema, a ta kobieta jest elokwentna i arogancka. Są tak różne. Jak to mogłaby być ona? To niemożliwe! Ona nie jest kobietą, której szukałem przez ostatnie pięć lat." Josh również słyszał o Sevier Group. Ta firma pojawiła się na scenie pięć lat temu i szybko się rozwinęła. Główna projektantka, Elena Gray, zdobyła liczne nagrody za swoje genialne projekty. Dzięki Elenie Sevier Group szybko otworzyła rynek Środkowego Zachodu, a każdego roku napływały niezliczone zamówienia. Uśmiech Elaine poszerzył się. "Panie Robinson, to jest moja wizytówka. Możemy porozmawiać o szczegółach naszej współpracy później." Dziś oba jej cele zostały osiągnięte. Zadała cios Ansonowi i pozwoliła mu doświadczyć porażki. Poza tym przekonała Josha i udowodniła swoje umiejętności Gideonowi i tym dyrektorom. Dzieci w domu nadal potrzebowały jej opieki, więc nie lubiła rozmawiać o interesach w nocy. Josh wziął wizytówkę i przyjrzał się jej uważnie. "To złota wizytówka wysadzana diamentami!" Elaine była tylko projektantką, ale miała tak wysokiej klasy wizytówkę. Josh mógł stwierdzić, że musi być wysoko ceniona w Sevier Group. "Panie Robinson, czekam na pański telefon!" "Jasne!" Josh uśmiechnął się szeroko. Niechętnie odwrócił wzrok, gdy postać Elaine całkowicie zniknęła. Widząc ponure spojrzenie Ansona, Josh szybko wyjaśnił: "Panie Cameron, zawarłem umowę z panią Gray. Jeśli ona pana pokona, rozważę współpracę z Sevier Group. Ponieważ nigdy pan nie przegrał w wyścigach, pomyślałem, że nie przegra pan z kobietą!" Anson odpowiedział chłodno: "To nie ma znaczenia!" Po tych słowach odwrócił się i odszedł. Gdy tylko Anson opuścił tor wyścigowy, zdjęcie, na którym patrzył na Elaine z czułością, zostało opublikowane w Internecie. Na tym zdjęciu Elaine pokazała tylko swoje plecy. Jednak tak prosty, a jednocześnie wspaniały widok wystarczył, by wywołać wszelkiego rodzaju domysły i wyobrażenia.