Zane i ja byliśmy szczęśliwi, że Willow mogła z nami porozmawiać. – A potem? – spytałam. Willow zrobiła grymas, wyglądając na zawiedzioną. – Mamo, jak mam powiedzieć kolegom z klasy, że to ty narysowałaś te wszystkie wspaniałe rysunki dla mnie? Chciała się pochwalić, ale nie wiedziała jak. – A co, gdybyś napisała w książce, że to ja narysowałam te obrazki? – zasugerowałam. Willow zmarszczyła