Wrócił, trzymając w rękach czarną bluzę tak dużą, że mogłabym ją założyć na kolację z paskiem i szpilkami i wyglądać elegancko. Biorę ją od niego i przytulam do piersi jak koc bezpieczeństwa. Ręcznik wciąż mam owinięty wokół głowy i ramion. Nadal trzęsę się z zimna. Czuję się kompletnie absurdalnie. "Aidan?" "Tak, Kayla?" "Bardzo mi przykro z tego powodu. Obiecuję, że nie jestem jakimś gigantyczny