To wytrąca mnie z równowagi z kilku powodów. Po pierwsze, cokolwiek zrobił, było to ewidentnie złe. A przez "złe" rozumiem brutalne. A po drugie, chce mi o tym powiedzieć, ale boi się konsekwencji. Boi się, że spanikuję i wybiegnę przez drzwi. Co oznacza, że po trzecie, ta niespodziewana sytuacja między nami kręci go tak samo jak mnie. Nie wiem, czy istnieje słowo na to uczucie, które teraz czuję.