Powinnam była pójść na medycynę zamiast w ten biznes restauracyjny. – Wszystko w porządku, Eeny – powiedziałam, pocierając oczy. Były piaskowe i przekrwione z braku snu, a spuchnięte od płaczu. Patrzenie, jak ktoś, kogo kochasz, powoli umiera otruty, nie jest zbyt zabawne. – Dziecko, nic nie jest w porządku! – powiedziała Eeny, krzyżując ręce na piersi. – Znam cię, odkąd gotowałam w restauracji tw