"Nie jestem." Brzmiąc nieprzekonująco, dodaje: "Nie stanowę dla ciebie zagrożenia. Nigdy bym cię nie skrzywdził." "Wiem." "Ale się ukrywasz." "Ja... kurwa, chyba tak. Po prostu to wszystko przetwarzam. Daj mi chwilę, proszę." Siedzimy w ciszy, przerywanej jedynie okazjonalnym kapaniem wody z kranu. Potem klęka obok wanny i ujmuje moją twarz w dłonie. Mówi pilnie: "Jestem teraz starszy. Mądrzejszy.