Nina – Dobra, dobra, wystarczy – powiedział Enzo, a czerwień w jego oczach stopniowo ustępowała miejsca łagodnemu brązowi. – Wracajcie do treningu. Drużyna pomruczała niezadowolona i postawiła mnie z powrotem na ziemi, po czym znowu zaczęła biec. Nadal byłam oszołomiona moim druzgocącym zwycięstwem w wyścigu i stałam przez chwilę, obserwując, jak biegną przed siebie. Enzo podszedł do mnie, gdy