"Auroro, posłuchaj mnie, dobrze? Daj mi szansę." Cierpliwość Aurory pękła. "Puść mnie!" "Czy ty w ogóle zdajesz sobie sprawę, jak to jest obrzydliwe? Nie zapominaj, że masz moją siostrę!" Na wzmiankę o Tessie, przez pijane spojrzenie Juliana przemknął błysk czegoś nieodgadnionego. Ale zamiast przestać, zacisnął uścisk, przyciągając Aurorę bliżej. "Ale to my mieliśmy się zaręczyć pierwsi." "Auroro.