Aurora milczała, opierając prawą dłoń o brodę i leniwie obserwując Lindę. Od czasu do czasu podnosiła wzrok, emanując aurą zrelaksowanego kota perskiego – eleganckiego, lecz obojętnego. Linda uważnie studiowała wyraz twarzy Aurory. Widząc ją tak spokojną i opanowaną, nie mogła powstrzymać się od zaciśnięcia pięści. "Dobrze, Aurora Walton, ciesz się swoją arogancją, póki możesz. Za chwilę nie będzi