– Jak długo zamierzasz tu zostać? Czyżby w moich ramionach było ci wyjątkowo wygodnie? – Julian pochylił głowę i wyszeptał cicho. – Co za narcyz! – burknęła Susan. – A może boisz się zobaczyć, jak twój były chłopak się żeni, i będziesz zbyt smutna, by powstrzymać łzy, więc wolisz nie patrzeć? – odparł spokojnie Julian. – Susan, wesele potrwa długo. Nie możesz się tak ciągle ukrywać. Myśli Susan zo