Perspektywa Emily – Emily! – zawołał Alex za mną, ale przyspieszyłam kroku. Nie mogłam uwierzyć, że nie chciał mnie wpuścić do swojej małej przygody. Nie żebym się tym przejmowała; miałam inne plany na dzisiejszy wieczór. To było błogosławieństwo w przebraniu. Głos Alexa ucichł. Musiał się poddać i przekroczyć granicę z ojcem. Westchnęłam z ulgą i zwolniłam tempo. – Gdzie idziemy? – zapytała Willo