Perspektywa Everleigh. Stał z rękami na biodrach i wpatrywał się we mnie przez kilka sekund. Potem uśmiechnął się, uniósł ręce i zaczął rozpinać koszulę. "Co robisz?" – zapytałam, czując się nieswojo. "Rozbieram się dla ciebie, kochanie" – powiedział, zdejmując koszulę. "Przestań" – odpowiedziałam. "Co? Nie podobam ci się?" "Jesteś bardzo przystojny, Felix. Ale nie chcę cię widzieć nagiego." "Dlac