Nagle poczuła, jakby temperatura w otoczeniu spadła o kilka stopni. Mężczyzna był wysoki i wyglądał niczym grecki bóg. Stał za nią, imponujący, roztaczając wokół siebie onieśmielającą aurę. Charlotte mocno przygryzła wargę. Podświadomie wstrzymała oddech. W lustrzanym odbiciu windy zobaczyła, jak mężczyzna wbija w nią ostre spojrzenie. Wygląda jak lew wpatrujący się w swoją ofiarę. Szybciej, szybciej! Charlotte wpatrywała się w migające na ekranie windy cyfry, mając nadzieję, że jak najszybciej ucieknie z tego dusznego miejsca. Trzynaście, dwanaście, jedenaście, dziesięć... Odliczała w myślach, a jej serce waliło jak oszalałe. Nie zdawała sobie sprawy, że Zachary powoli się do niej zbliżał. Ding! W końcu winda dotarła na parter. Gdy tylko drzwi się rozsunęły, wybiegła w popłochu. Spieszyła się tak bardzo, że potknęła się i upadła. Plask! Runęła twarzą na ziemię, rozpłaszczając się jak żaba. Wszyscy na zewnątrz wstrzymali oddech z szoku. Kilku pracowników, którzy właśnie wyszli ze zwykłej windy, zasłoniło usta dłońmi i zachichotało. Charlotte była tak zawstydzona, że chciała zapaść się pod ziemię. Niezdarnie podniosła się na nogi i wybiegła, zakrywając twarz. Za nią mężczyzna odprowadził wzrokiem jej oddalającą się sylwetkę, a na jego ustach przemknął lekki uśmieszek. Charlotte myślała, że impreza powitalna będzie kolacją w restauracji, ale okazało się, że to sesja picia w klubie Sultry Night. Ku jej zaskoczeniu, Wesley również tam był. To spotkanie działu administracji. Dlaczego jest tu ktoś z działu kadr? Charlotte nie była z tego powodu zadowolona, ale obecni byli jej współpracownicy, więc nie zamierzała go niegrzecznie wypraszać. Wesley zdążył się już przedstawić jej kolegom. Zamówił też butelki drogiego alkoholu, które stały teraz na stole. Jeden z kolegów odezwał się: – Panie Holt, ten alkohol kosztuje ponad osiem tysięcy. Nie powinniśmy tego robić naszej nowej koleżance. – Nie wiecie? – Wesley uśmiechnął się szeroko. – Charlotte to dziedziczka. Jest bogata. Kiedyś mogłaby zapłacić za drinki dla wszystkich tutaj w Sultry Night. To dla niej nic. – Och? Poważnie? – Kilka koleżanek zaciekawiło się. Otoczyły Charlotte i zasypały ją pytaniami. – Charlotte, jesteś dziedziczką? Jak niespodziewanie! – Nie... – Oczywiście, że tak. – Wesley przerwał jej niegrzecznie i zachichotał. – Jedyna córka najbogatszego człowieka w Mieście H, Richarda Windta. Słyszeliście o nim, prawda? – Richard Windt? Ten, który skoczył z budynku cztery lata temu? – odezwał się pewien mężczyzna. – Nic dziwnego, że nazwisko Windt brzmiało mi bardzo znajomo. – Chyba czytałem wiadomości. Sterlingowie zerwali zaręczyny syna z panną Windt, a potem ona przyszła do Sultry Night i spędziła noc z żigolakiem-transwestytą. Uh, czy to prawda? Współpracownicy wpatrywali się w nią, a ich spojrzenia były mieszanką ciekawości, ekscytacji i zdumienia, gdy czekali na jej odpowiedź. Charlotte czuła się osaczona. Nie mogąc tego dłużej znosić, wstała, by wyjść. Kierownik działu administracji, Roy Young, zatrzymał ją i zganił resztę. – Co wy wszyscy robicie? Tak traktujecie nową koleżankę? Będziemy razem pracować w przyszłości, więc proszę, przestańcie jej dokuczać. – Dobra, przepraszamy. Natychmiast przeprosili Charlotte. W chwili, gdy Charlotte napotkała rozbawione spojrzenie Wesleya, uciekła z prywatnej loży bez słowa. Chciała uciec od przeszłości i zacząć życie na nowo, ale przeszłość wciąż ją prześladowała. Nigdy się od tego nie uwolnię, prawda? Charlotte wzięła głęboki oddech, by się uspokoić. – Co się stało? Czy to było aż tak nie do zniesienia? – Wesley poszedł za nią i zadrwił. – Jak ty sobie poradzisz, co? – Zrobiłeś to celowo. – Charlotte spojrzała na niego wilkiem. – Celowo mnie zatrudniłeś i kazałeś postawić kolegom kolację, żebym została upokorzona. Robisz to, żeby się na mnie zemścić! – Zgadza się – odpowiedział Wesley, kiwając głową z uśmiechem. – Zamówiłem jedzenie i alkohol warte kilkaset tysięcy specjalnie dla ciebie.