Natalia: Szliśmy kamienistą ścieżką, a Blake trzymał mnie blisko, obejmując mnie w talii. Jego słowa wciąż brzmiały mi w głowie, a fakt, że wiedziałam, iż były to słowa prawdy, sprawiał, że czułam, jakby moje serce było całe. Jego oczy spotkały moje; uśmiechnął się, po czym pocałował mnie w skroń. – Zadziwia mnie, że wy dwoje wciąż macie ochotę się całować, mimo sytuacji, w jakiej się znajdujemy –