Nagle ogarnął go głęboki smutek i poczuł, że brakuje mu tchu, gdy przypomniał sobie, jak jeszcze kilka tygodni temu czekała na niego w salonie z szerokim uśmiechem, wołając: "Maksymusie, obiad gotowy! Chodź, rozgość się i jedzmy!" Już sam widok jej promiennego uśmiechu sprawiał, że czuł się swobodnie. Tamten wieczór obiad miał w sobie coś wyjątkowego, domowego. "Pamiętasz, co dzisiaj jest?" "Ni