Rzadko płakałam przed rodzicami. Widząc moje załamanie nerwowe, uznali, że bardzo cierpiałam. Mama delikatnie pogłaskała mnie po plecach i pełnym troski głosem powiedziała: „Nie płacz, Jae. Powiedz mi, co się stało. Postaram się cię bronić”. Tata chwycił mnie za ramię. Brzmiał gniewnie, pytając: „Czy Jeremiasz cię dręczył? Natychmiast mu to uświadomię!”. Mama spojrzała na niego z wyrzutem. „Usp