Uniosłam wzrok, by spojrzeć na Erica, i rzeczywiście, pod oczami miał ciemne cienie. Ugh, byłam najgorsza. Milcząco przeklinając siebie, miałam coś powiedzieć, gdy nagle zadzwonił mój telefon. Dzwoniła Natasha. „Wygląda na to, że ktoś się o ciebie martwi” – zauważył swobodnie Eric, wdzięcznie wstając i opuszczając pokój. Pomimo narastającego niezręcznego uczucia, poczułam w sercu lekkie ciepło