Tym razem to Wilbur zamilkł. Minęła dłuższa chwila, zanim odezwał się: "Więc, domyślam się, że wiesz, co się stało." "Tak." "Mam nadzieję, że nie masz mi tego za złe" – powiedział Wilbur przepraszającym tonem. Chelsea odparła słabo: "Nie winię cię. Dostali to, na co zasłużyli. Yvonne dzwoniła do mnie wcześniej, żeby zmusić mnie do skontaktowania się z tobą." Wilbur był przez chwilę oszołomiony, al