Rozdział 58 Po wzięciu najszybszego prysznica w historii wybiegam owinięta tylko ręcznikiem. Głosy z salonu zatrzymują mnie w miejscu. Uśmiecham się, słysząc, że Mason i Theo wrócili. Już mam wyjść, żeby ich powitać, kiedy słyszę, że pada moje imię. Zastygam, wyostrzając słuch, żeby podsłuchać ich przyciszoną rozmowę. – Jak długo zamierzamy to ciągnąć? To niesprawiedliwe – mówi Theo. – Tak dług