Telefon dzwonił упорно, zanim Ashley z trudem go odebrała. "Halo...?" Po drugiej stronie zapadła chwila ciszy, po czym rozległ się gromki ryk. "Ashley, jeszcze śpisz?! Zapomniałaś, co dzisiaj masz robić, co? Bierz taksówkę i natychmiast tu przyjeżdżaj!" Ashley, zaspana, zerwała się na równe nogi jak oparzona. Usiadła gwałtownie, a kiedy tylko dojrzała godzinę, wyrwało jej się zduszone "O kurczę!". Co się dzieje? Przecież nastawiła budzik, dlaczego nie zadzwonił? Ale teraz nie ma czasu na roztrząsanie tego. Reżyser Zedd robi dziś przesłuchania do swojej nowej sztuki, a ona musi pędzić na plan, jak kazała Alice. Szybko obmyła twarz, wciągnęła na siebie ubranie i wybiegła z mieszkania. W restauracji na dole Bobby Sanchez i reszta rodziny jedli śniadanie. "Babciu, tato, ciociu, dzień dobry." Nieważne, jak bardzo się spieszyła, Ashley nigdy nie zapominała o dobrych manierach. Oczywiście, kątem oka oceniła sytuację. Cała rodzina jest, brakuje tylko Mii. Gdzie mogła być o tej porze? Odpowiedź nasuwała się sama. "Ashley, chodź zjeść śniadanie!" Sally powitała ją z niespotykanym entuzjazmem. Och, jak ona się stara dla swojej córeczki. "Ciociu, spieszę się do studia, jest już późno! Nie będę jadła, smacznego." Mówiąc to, Ashley zręcznie wymknęła się przed wyciągniętą ręką Sally i pomachała do babci Sanchez i Bobby'ego Sancheza. ... Ashley dotarła na plan, ale i tak spóźniła się pięć minut. Na drugim piętrze, gdzie odbywały się przesłuchania, panował już niemiłosierny tłok. Spóźniła się i nie miała jeszcze formularza zgłoszeniowego, więc widząc ten mur z ludzi, ogarnęła ją panika. "Przepraszam, przepraszam bardzo!" Mimo usilnych starań, ludzi było zbyt wielu i nie mogła się przecisnąć. Poczuła się bezradna. Nagle ktoś z tyłu klepnął ją mocno w ramię i brutalnie odciągnął na bok. "Ej, ty..." "Dziewczyno, nareszcie jesteś!" Alice wcisnęła jej formularz zgłoszeniowy w dłoń. "Ależ ty masz tupet! Która godzina, a ty śpisz jak suseł! Twoja przyrodnia siostrzyczka już tu jest!" Ashley zmarszczyła brwi i rzuciła zamyślona. "Wiedziałam!" "Co? Znowu matka z córką knują?" dopytywała Alice. "Ciężko powiedzieć, opowiem ci później!" Wzięła formularz i szybko go wypełniła. "Jak tam? Pamiętasz tekst?" pytała Alice. Ashley skinęła głową z przekonaniem. "Spokojna twoja głowa, wykułam na blachę!" Alice rozejrzała się, nachyliła do ucha Ashley i wyszeptała: "Tym razem, poza główną rolą męską i żeńską, wszystkie inne role będą obsadzane przez przesłuchania, musisz wykorzystać tę szansę!" Ashley zamrugała zaskoczona. "Czy ty nie mówiłaś, że główna rola żeńska też będzie obsadzana przez przesłuchania?" Alice przewróciła oczami. "Przecież nie jesteś w tym biznesie od wczoraj. Te tak zwane przesłuchania do głównej roli to tylko pic na wodę. Lepiej skup się na roli drugoplanowej. Jeśli ją zdobędziesz, masz szansę zaistnieć." Ashley przewróciła oczami, po czym uśmiechnęła się lekko. "Wiem, wiem!" .... Przesłuchania będą miały dwie tury. Pierwsza to ocena wyglądu i prezencji. Jeśli nie będziesz wystarczająco atrakcyjna, od razu cię wywalą! Z uwagi na wyśrubowane standardy reżysera Zedda, do następnej rundy przejdzie mniej niż 20% uczestniczek. Rzeczywiście, po pierwszej turze rozmów, na zatłoczonym wcześniej drugim piętrze zrobiło się nagle ciszej. Na ławkach w poczekalni pozostało tylko kilkadziesiąt dziewczyn czekających na swoją kolej. Ashley rzuciła na nie okiem. Wszystkie piękne, albo eteryczne i niewinne, albo uwodzicielskie i pełne seksapilu. Jednak, żeby zagrać u reżysera Zedda, nie wystarczy być tylko ładną. Bez talentu aktorskiego, nawet jeśli jesteś piękna jak lalka, nie masz szans na rolę. Odwracając wzrok, natknęła się na pełne jadu spojrzenie, jakby ktoś pytał, co ona tu robi. Ashley uśmiechnęła się złośliwie, co jeszcze bardziej rozwścieczyło Mię. Oczywiście, Mia była wściekła, że się tu pojawiła. Ale właśnie o to chodziło Ashley. Im bardziej wściekła Mia, tym ona była szczęśliwsza. W poprzednim życiu podłymi sztuczkami odebrały jej to, co do niej należało. W tym życiu zrobi wszystko, żeby odebrać Mii to, czego ona pragnie. Chce, żeby poczuła smak porażki. Co ważniejsze, wszystko to powinno należeć do niej. "Mia Sanchez, Ashley Sanchez... Hej, dlaczego one obie nazywają się Sanchez? Czy to możliwe, że to siostry?" Wkrótce nadeszła ich kolej na przesłuchanie. Widząc przygnębione miny tych, którzy wyszli wcześniej, Ashley wiedziała, że nadchodzi jej szansa. Jednak los bywa przewrotny. Okazało się, że Mia jest w tej samej grupie, co oznacza, że będą rywalizować ze sobą. Może... to palec Boży. Kiedy Ashley weszła do sali przesłuchań, za stołem siedziało kilka osób. Ashley rzuciła na nich okiem. Znała ich wszystkich. Na środku siedział reżyser Zedd, jeden z najbardziej wpływowych ludzi w Kolorado, a po jego bokach producent wykonawczy, asystent reżysera i część zespołu kreatywnego. W poprzednim życiu Mia grała drugoplanową rolę w tej sztuce. Mimo że nie była wybitną aktorką, rola ta była bardzo wyrazista, co pomogło jej zdobyć uznanie. Z informacji uzyskanych od Alice wynikało, że obsada głównej roli żeńskiej została już ustalona, więc drugoplanowa rola stała się naturalnym celem dla wszystkich. Ale że robią przesłuchania, to większość nie wie jak jest naprawdę. Ashley kątem oka spojrzała na Mię i odezwała się pierwsza: "Dzień dobry, panie reżyserze. Chciałam zapytać, czy role na przesłuchaniu będą losowane, czy możemy same się zgłosić?" "Oczywiście będzie losowanie" - odpowiedział asystent reżysera. Ashley uśmiechnęła się słodko. "Czy moglibyśmy same zaproponować, którą rolę chcemy zagrać?" Reżyser Zedd spojrzał na nią i zapytał: "Dlaczego chcesz sama wybrać rolę?" "Uważam, że aktor powinien najpierw dobrze poznać samego siebie. Wylosowana rola może nie pasować do naszej osobowości, więc dlaczego nie mielibyśmy same się zgłosić? To byłoby bardziej praktyczne" - odpowiedziała Ashley. Reżyser Zedd zamyślił się na chwilę. "Gdybyś miała sama wybrać rolę, którą chciałabyś zagrać?" "Ja..." Ashley zawahała się, spojrzała na Mię, udając, że robi to mimochodem, i kontynuowała: "Ja chciałabym..." "Panie reżyserze!" Mia weszła jej w słowo. "Przygotowywałam się do roli głównej bohaterki i bardzo dobrze zapamiętałam kwestie. Chciałabym zgłosić się na przesłuchanie do roli głównej bohaterki." Reżyser Zedd uśmiechnął się i powiedział: "To powiedz mi, jak ją rozumiesz?" Mia, uszczęśliwiona, spojrzała na Ashley z wyższością i zaczęła: "Uważam, że główna bohaterka jest nie tylko piękna, ale również łagodna i dobra. Jest bardzo wyrozumiała dla przyjaciół i ukochanych. Nawet jeśli jej siostra ją skrzywdziła, ostatecznie potrafi jej wybaczyć. Za każdym razem, kiedy czytam zakończenie scenariusza, płaczę. To obraz bohaterki, który podoba mi się najbardziej ze wszystkich, które do tej pory przeczytałam. Ja też staram się taka być, dlatego uważam, że... nadaję się do tej roli." "Och? Jesteś pewna, że nadajesz się do roli głównej bohaterki?" dopytywał reżyser Zedd. "Tak! Uważam, że mam podobną osobowość, więc mogę grać ją naturalnie!" Mia uśmiechnęła się zalotnie. Reżyser Zedd skinął głową. "A poza główną bohaterką, czy znasz inne role?" "Nie, nie!" Mia potrząsnęła gwałtownie głową. "Uważam, że główna bohaterka jest dla mnie stworzona!" W oczach reżysera Zedda pojawił się błysk. Ashley, bystra jak zawsze, wyczuła, że to jej szansa i szybko odparła: "Panie reżyserze, ja chciałabym zagrać drugoplanową rolę żeńską, więc proponuję scenę, w której Lily popełnia samobójstwo!" To była scena, którą reżyser Zedd cenił najbardziej. W poprzednim życiu sztuka ta odniosła ogromny sukces. Nie tylko główni aktorzy zdobyli sławę, ale również wiele ról drugoplanowych. Popularność sztuki nie zmalała nawet rok po premierze. Nic dziwnego, że Mia tak bardzo chciała w niej zagrać. Ashley wybrała tę scenę, ponieważ wiedziała, że najlepiej oddaje ona talent aktorski aktorki grającej drugoplanową rolę. Scena ta opowiada o zdradzie Lily przez Rose. Po rozstaniu sióstr, Lily dowiedziała się, że główny bohater zawsze kochał Rose. Mimo to, Lily była gotowa go uratować i została otruta. Wkrótce potem popełniła samobójstwo na oczach Rose. Mimo że Rose jest główną bohaterką, to Lily ma zdecydowanie bardziej dramatyczną rolę. Mia natychmiast zaprotestowała. "To reżyser decyduje, którą scenę zagramy, prawda?" Mia nie była głupia, wiedziała, że Ashley nie wybrała tej sceny przypadkowo, tylko dlatego, że jest ona dla niej korzystna. Ashley nic nie powiedziała, tylko uśmiechnęła się do reżysera Zedda. Reżyser Zedd zmierzył je wzrokiem. "Skoro jesteście tak pewne siebie, to zagrajcie tę scenę i pokażcie, co potraficie." ***