Rozdział 65 PERSPEKTYWA YRENE Wydałam stłumiony, radosny pisk, opadając na łóżko z otwartymi ustami. Ethan mnie lubi. Powtarzałam te słowa w kółko w myślach, zaczynając od lekkiego chichotu, który przerodził się w podśmiechiwanie, a skończył na tym, że śmiałam się jak szalona. I nie skończyło się na śmiechu. Skończyło się na łzach. W końcu ktoś mnie polubił – ktoś wartościowy. Ktoś, kto nie próbuj