Rozdział 26 PERSPEKTYWA YRENE Gapiłam się na niego tak długo, że musiał się schylić i sięgnąć po moją dłoń. Podciągnął mnie, a zanim się zorientowałam, płynęliśmy w tłumie studentów, pragnąc dotrzeć na parkiet. Kaden zakręcił mną, gdy tylko tam dotarliśmy, a ja się potknęłam, co sprawiło, że lekko zmarszczył brwi. – Nie umiesz tańczyć? – zapytał, a ja ugryzłam się w wargę. – Tylko trochę. Nie jest