Następnego dnia odwiedzam Annę w szpitalu. W drodze pytam Miguela: – Niko cię ukarze za wczoraj? Odrywa wzrok od drogi na sekundę, żeby na mnie spojrzeć. – Nie, dlaczego? – Był wściekły. – Sytuacja była napięta, ale moim obowiązkiem jest cię chronić. Choć wyglądało na to, że chcesz wbiec prosto w niebezpieczeństwo, improwizowałem najlepiej jak umiałem. Kiwam głową. – A Benedicto? – Oczywiście, był