Felicia straciła mowę. Wiedziała, że to się stanie. Nie zamierzała się poddawać i zapytała: „Czy mogę tu poczekać?” William odpowiedział uprzejmym uśmiechem: „Proszę bardzo, pani Fuller”. Felicia poczuła się uspokojona, więc znalazła miejsce przy klombie i usiadła. Słońce wisiało wysoko na niebie, a dzisiejsza pogoda była nieznośnie gorąca. Oparła głowę na dłoni i wkrótce zasnęła pod palącym s