Czułam na sobie każdy jeden wzrok. Ashton był… no cóż, Ashtonem. Wyglądał jak chodzące dzieło sztuki. Ale nie tylko piękny. Niebezpiecznie piękny. Jak jeden z tych hiperrealistycznych obrazów 3D przedstawiających klif. Gapić się zbyt długo i zaczynasz czuć upadek. Ja? Ja też nie byłam zła. Może trochę mniej anielska niż on, ale zdecydowanie bardziej niż reprezentacyjna. Ale wiedziałam, że to nie w