Dopiero kiedy wyszłam z budynku, zdałam sobie sprawę, że może byłam odrobinę impulsywna. Ale, do cholery, jak dobrze się z tym czułam. Byłam w połowie drogi, kiedy zadzwonił telefon. – Pani Laurent – przywitał się Dominic. Aż się wzdrygnęłam. Usłyszeć to na głos było o wiele gorsze niż zobaczyć w wiadomości. – Panie Everett. – Proszę, mów mi po prostu Dom. Chciałem tylko przypomnieć – kontynuował,