Dłoń Ashtona poruszała się powoli, ostrożnymi pociągnięciami po moich plecach, a po kilku minutach, które wydawały się dwudziestoma, mój kręgosłup w końcu przestał próbować się katapultować. Dziwny detal do zauważenia, ale podobało mi się, jak miękka była jego koszula. I jak pachniał – czysto, drogo, z lekką, drzewną nutą, która mnie uspokajała, nie robiąc z tego widowiska. Podobało mi się to. I z