Byłam jedyną osobą, której nikt nie miał odwieźć do domu. Posłałam jej przepraszający uśmiech. "Ups. Ja… wezmę taksówkę…" "Jak chcesz…" odpowiedziała. "Ale co… z tobą? Jest późno. Niebezpiecznie… samej…" spytałam, choć ledwo powstrzymywałam się od zamknięcia oczu. "Mój brat po mnie przyjeżdża!" odparła. "Spokojna głowa." "Fajnie." I to było ostatnie, co pamiętam, że powiedziałam, zanim osunęłam si