(PERSPEKTYWA ARIELLE) Słowa Sofii przeszyły moje serce niczym ostry sztylet i przez chwilę oniemiałam. Zwróciłam się do Jareda po pomoc, ale odwrócił wzrok. Jego milczenie mówiło wiele i poczułam dreszcz na plecach. – Jak śmiesz? – wyszeptałam w końcu, drżącym głosem. – Nie masz prawa mówić mi takich rzeczy, Sofio. Ale ona była nieugięta. – Mówię tylko prawdę i dobrze o tym wiesz. Nie jesteś odpow