Nie minęło wiele czasu, zanim myśli Wasylisy powróciły do imienia, którym nazwała ją Valerie. Cassie. Czy ona też wie? Czy Lucjan jej powiedział? – Cześć, Cassandro – Valerie znów ją zawołała, tym razem pomachała jej ręką i uśmiechnęła się. – Dlaczego tak do mnie mówisz? Jestem Wasylisa – uniosła brew po tym, jak Hazel wbiegła z powrotem do środka. – Cassie… – Valerie jęknęła i potrząsnęła głową.