Szeroki uśmiech zastąpił zmartwione spojrzenie na twarzy Wasylissy, gdy zobaczyła ojca i córkę idących w jej stronę i Niny, a za nimi dwóch innych mężczyzn. Hazel puściła dłoń dziadka, a potem pobiegła do Wasylissy, która uklękła i szeroko rozłożyła ramiona dla córki. – Mama – rozległ się maleńki głos jej córki, ku jej radości. – Jak się masz, kochanie? – zapytała, wdychając zapach córki. – Tak ba