— Ty! — Ja? — Patrzę na ciebie, czyż nie? — Nie… proszę pana… komandorze — wydukałam, pragnąc zapaść się pod ziemię. Uniósł brew. — Pan czy komandor? W sali zapadła cisza, a ja gorączkowo szukałam odpowiedzi. Która forma była poprawna? — P-panie? — spróbowałam. Przygryzłam dolną wargę, gdy jego wzrok spoczął na mnie na dłuższą chwilę. — Nie życzysz mi dobrego wieczoru? A więc o to chodziło. — Dobr