PERSPEKTYWA SABRINY – Odmówił?! – Mój głos rozniósł się echem po pustych, marmurowych korytarzach. Caldan skinął głową, z tą ponurą miną, jaką lekarze przybierają, gdy mają przekazać złe wieści. – Niestety, tak. Upuściłam szczotkę do czyszczenia, którą trzymałam w ręku, i wplotłam palce we włosy. Znalazłam w nich kołtuny, co jeszcze bardziej mnie rozzłościło. O co, do cholery, chodzi temu królowi?