PERSPEKTYWA RAMONA – Zostaw mnie teraz, Loreno. Mam trochę pracy – powiedziałem, gdy tylko Sonia wyszła z pokoju. Bez Soni, którą można by podrażnić, przebywanie z Loreną nie było zabawne. – Myślałam, że chciałbyś się jeszcze trochę zabawić? Nie mogłam dać z siebie wszystkiego, bo ta dziwna dziewczyna patrzyła. Teraz, kiedy jej nie ma, chcę rewanżu – powiedziała i musnęła moje usta językiem. Loren