PERSPEKTYWA SONII Obudziłam się, a po twarzy muskały mnie jasne promienie światła. Kiedy chciałam się obrócić, zatrzymałam się. Odwróciłam głowę w bok, ale nigdzie go nie było. Ramon spędził sporą część zeszłej nocy między moimi nogami. Jego język, oczywiście. Nigdy w życiu nie doświadczyłam czegoś takiego. Nawet moja wyobraźnia nie potrafiła stworzyć czegoś tak ekscytującego. Mój uśmiech poszerza