PERSPEKTYWA SONII Gdy tylko mnie pocałował, zapomniałam o wszystkim, co przed chwilą powiedział. Liczyły się tylko jego usta poruszające się na moich w ruchu, który wzbudzał we mnie pragnienie czegoś więcej. – Nauczyłem cię pierwszej sztuki przyjemności – wyszeptał, kąsając moją wargę. – Nadal chcesz uciekać? Mój wilk podskoczył z podekscytowania. – Tak! – Zatem… – Alfo Ramonie! Stodoła w watasze