– Kiedy wyszłaś? – Nie wiem. Robiło się już późno. – Był ktoś z tobą? – Ja byłem. – Alec wystąpił do przodu. – Kończyła mi plecy. – Zna pani kogoś, kto mógłby to zrobić? – zapytał detektyw. – Nie. – I wtedy mnie olśniło. To był abstrakcyjny księżyc. Księżyc o północy. Jak w stadzie Księżyca Północy. Darin. – Nie… – powiedziałam, cofając się o krok w szoku. – Co takiego? – spytał detektyw. – Colt.