– Dobra, chodźmy. – Naprawdę? – Naprawdę. – Tak po prostu? – Czułam, że to pułapka. – A czego się spodziewałaś? Że cię tu zamknę? – Alec wstał i podszedł do mnie. – Cóż, spodziewałam się, że spróbujesz – powiedziałam powoli. Alec zbliżył się i westchnął, nachylając się, by szepnąć mi do ucha. – Kiedy cię tu zamknę, nie będziesz narzekać. Będziesz jęczeć moje imię aż do rana. – Moje majtki momental