Obudziłam się, słysząc zatrzaskiwane drzwi. Usiadłam, kocyk ześlizgnął się, a ja przetarłam oczy. – Marek? – To ja. Przepraszam, że cię obudziłem. – Przynajmniej jego głos brzmiał normalnie. Pokręciłam głową. – Która godzina? – Tuż po dziewiątej. Otworzyłam szeroko oczy. – Aż tyle? Mruknął, gdy patrzyłam, jak jego ciemna sylwetka znika w szafie. – Juri powiedział mi, że muszę upuścić trochę pary.